Ένας Γιατρός του Κόσμου θυμάται (μέρος ΙΙ)

Η γαλλική ανθρωπιστική οργάνωση Κιβωτός της Ζωής που είχε αναλάβει τη μεταφορά 103 παιδιών, φερόμενων ως ορφανών, από το Τσαντ στη Γαλλία, με σκοπό τη διάθεσή τους σε οικογένειες βρέθηκε πρόσφατα στο στόχαστρο. Η ΜΚΟ της Αρχιεπισκοπής, η Αλληλεγγύη, ήρθε επίσης στο προσκήνιο στην τελευταία κυριακάτικη Ελευθεροτυπία του 2007, για τα τεράστια ποσά που έχει λάβει από το ΥΠΕΞ. Την περίοδο 2002-2004, σύμφωνα πάντα με το δημοσίευμα, έλαβε το 65% των κονδυλίων που δόθηκαν σε ΜΚΟ και τώρα καλείται να αποδείξει πού τα διέθεσε. Υπάρχει διαφθορά στις ΜΚΟ; Στο β' μέρος της συνέντευξης, ο Ηλίας Μαχαιρίδης μας καταθέτει την άποψή του και μας ενημερώνει ότι αυτές τις μέρες τρία νέα σχολεία ανοίγουν για τα παιδιά του τσουνάμι χάρη στους ΓτΚ Ελλάδας.

Ο κόσμος θέλει να γνωρίζει αν τα χρήματα / τρόφιμα κ.ά φτάνουν πάντα στον προορισμό τους, κάτι που δεν ακούστηκε στην περίπτωση της Σρι Λάνκα με το τσουνάμι. Τότε ειπώθηκε ότι μια μεγάλη μερίδα πληθυσμού δεν βοηθήθηκε γιατί οι Ταμίλ είχαν τον έλεγχο της κατάστασης.
Η αλήθεια είναι ότι δεν μπορούμε να δίνουμε βοήθεια σε χρήματα απευθείας στις κυβερνήσεις και να περιμένουμε αυτές να λειτουργούν με δικαιοσύνη τη στιγμή που έχει προηγηθεί εμφύλιος πόλεμος. Νομίζω ότι ήταν λάθος από την πλευρά της Ελληνικής κυβέρνησης αλλά και διεθνών οργανισμών να δώσουν μέρος των χρημάτων απευθείας σε κυβερνήσεις για να αντιμετωπισθούν οι συνέπειες του Τσουναμι. Σε καμία περίπτωση δεν μειώνεται η προσφορά των Ελλήνων από το υστέρημα τους. Οι ΓτΚ (Γιατροί το Κόσμου) πιστεύουν ότι βοηθούμε στοχευμένα και στηρίζουμε πρώτα αυτούς που έχουν ανάγκη. Ως απόδειξη, η αποστολή στη Σρι Λάνκα δραστηριοποιήθηκε στη Μπατικαλόα, περιοχή που ελέγχεται από τους αντάρτες, χωρίς να μας δημιουργήσει πρόβλημα η κυβέρνηση η οποία πρόσφερε όλες τις διευκολύνσεις όπως άδειες εργασίας κτλ. Επισης αποφεύγουμε να δίνουμε την βοήθεια σε χρήματα, όπου γίνεται πιο εύκολα κακή χρήση. Σε λίγες ημέρες είμαστε έτοιμοι να εγκαινιάσουμε 3 σχολεία στη Σρι Λάνκα πράγμα που καταδεικνύει τον μακροχρόνιο σχεδιασμό και τη στοχευμένη δράση μας. Περιστατικά κακής διαχείρισης υπήρχαν και μάλλον θα υπάρχουν πάντα σε καταστάσεις κρίσης. Εμείς διασφαλίζουμε το δίκαιο καταμερισμό τις βοήθειας έχοντας πάντα εκπροσώπους μας στο πεδίο.
«Φάρμακα και όχι τρόφιμα» είναι η πεποίθηση των ΓΧΣ. Πράγματι, πριν λίγα χρόνια, στις αποθήκες των Γιατρών του Κόσμου βρέθηκαν τρόφιμα ληγμένα από τη βοήθεια που ποτέ δεν θα έφτανε στον προορισμό της. Τελικά, πώς πρέπει να καλύπτονται οι ανάγκες;
Δέχομαι ότι στο παρελθόν υπήρξαν κάποια προβλήματα διαχείρισης ορισμένων υλικών, όμως διαβεβαιώνω ότι οι ΓτΚ παίρνουν όλα τα δυνατά μέτρα για να περιορίζουν στο ελάχιστο τέτοιου είδους απώλειες. Η αποστολή υλικής βοήθειας εξυπηρετεί συγκεκριμένους σκοπούς, από την άλλη πλευρά δεν είναι όλες οι περιπτώσεις ίδιες και γι’ αυτό το λόγο δεν μπορεί να υπάρξει μια λύση καρμπόν σε όλες τις καταστάσεις. Όταν π.χ. στεγάσαμε πρόχειρα σε σκηνές έναν αριθμό πάνω από 1000 ανθρώπους στο Αριάμπατι της Σρι Λάνκα, δεν υπήρχε η δυνατότητα να αγοράσουμε τόσες σκηνές στη χώρα και έπρεπε να γίνει άμεσα αποστολή του υλικού το οποίο έφτασε σε χρόνο ρεκόρ. Οι ΓτΚ πάντα πριν λάβουμε αποφάσεις έχουμε αξιολογήσει την κατάσταση, συνήθως με εθελοντές μας στο πεδίο.
Αισθάνθηκες ποτέ ότι η πολιτική παίζει ρόλο σε μια ΜΚΟ;
Σε μια ανθρωπιστική οργάνωση ξεχνάς τις πολιτικές και άλλες τοποθετήσεις σου και προσπαθείς με ομαδικό πνεύμα να συνθέσεις απόψεις με σκοπό το καλύτερο αποτέλεσμα. Οι ΓτΚ ανήκουν στους εθελοντές τους και όχι σε κόμματα ή παρατάξεις. Ίσως είναι η πιο ανοικτή στους πολίτες και διάφανη ΜΚΟ στην Ελλάδα. Δεν αποτελεί κλειστό κλαμπ λίγων και προνομιούχων και αυτό το λέω από προσωπική μου εμπειρία. Σε ότι αφορά τώρα τις σχέσεις οργανώσεων μεταξύ τους ή με διάφορες κρατικές υπηρεσίες που χρηματοδοτούν ΜΚΟ πρέπει να είναι πολύ προσεκτικές. Έχω ακούσει για διάφορες διακρίσεις στο παρελθόν, αλλά δεν μου αρέσει να μιλώ χωρίς να έχω στοιχεία. Οφείλουν να λειτουργούν με διαφάνεια και αξιοκρατία, αυτό επιτάσσει η δημοκρατία και απαιτούν οι πολίτες.

Η ΕΛΠΙΔΑ
Μου είπες ότι το 2008 ενδέχεται να φύγεις πάλι για αποστολή. Τι σε κάνει να θέλεις να ξαναπάς;
Το να πηγαίνω σε αποστολή είναι κάτι ιερό για μένα, μου γεμίζει τις «μπαταρίες» της ψυχής και ελπίζω να μπορώ να το κάνω και στο μέλλον. Ως ιατροί, έχουμε αυτή την υποχρέωση απέναντι στο όρκο του Ιπποκράτη ο οποιος εκτός από πατέρας της ιατρικής είναι και πατέρας της ιδέας περί ανιδιοτελούς προσφοράς.